Bago, golden rock, Hpa-an, Mawlamyine & Yangon

De pickup van het hotel naar de bus zou om 1730 zijn. Ruim op tijd zat ik al klaar. Komt om 1700 het stressige vrouwtje van het hotel naar me toe; ‘Bus to Yangon?’
‘Nou, soort van; ik moet naar Bago (ligt op de route naar Yangon).’
‘Nee, de bus naar Yangon.’
‘Nee, Bago.’
‘Ja, dat is deze bus, schiet op!’
‘Uhm, ok, maar mag ik dan eindelijk mijn was hebben die eigenlijk al om 1600 klaar zou zijn?’
Denk ik lekker rustig aan te kunnen doen... ‘s Ochtends was de pickup voor iemand anders nog 45 minuten te laat. Een half uur te vroeg had ik dus niet verwacht!

Zo’n vip-bus is wel relaxed hoor! Zeer ruime stoelen, zowel in de breedte alsook in de lengte, alleen hebben ze vreemd genoeg de behoefte om ‘s nachts vaak te stoppen, en dan gaan ook alle lampen aan. Dat is minder bevorderlijk voor de nachtrust kan ik je vertellen... Maar goed, slapen ging nog best ok! Ze moesten me zelfs wakker maken toen ik moederziel alleen om 0400 er uit mocht in een enigszins koud Bago. Daar vandaan nog een uur op de motortaxi door naar het centrum; was meteen wakker!

Bij het ontbijt sprak ik twee toeristen die niet al te enthousiast waren over Bago. Er waren verder ook geen andere toeristen, zij zouden zo weg gaan, weinig gezelligheid, dus het leek me een goed plan om ook snel door te gaan. Op een drafje op een gammele en te kleine fiets over stoffige en hobbelige wegen alle sites afgescheurd! De meeste sites vielen in de categorie ‘wel ok om te zien’, maar niet veel meer dan dat. In het hotel nog snel onder de douche gesprongen om snel weer door te gaan naar Kinpun.

Om bij Mount Kyaiktiyo / Golden Rock te komen hebben ze trucks omgebouwd tot soort van open bus. Achterop zijn bijzonder krappe en vooral harde bankjes gemaakt. Gelukkig waren mijn benen indrukwekkend genoeg om me op de voorste rij te zetten (iets ruimer). Al kwam je niet voor de golden rock, dan wel voor de rit er naar toe! Zo, dat ging lekker heen & weer zeg. Via een nogal kronkelige weg reden we de berg op; prachtige uitzichten! Gezien de vele trucks die de berg op reden verwachtte ik er heel veel mensen, maar dat viel nog best mee. Mooi ding man; een gouden rots die lijkt alsof ie gaat vallen, maar gelukkig houdt een haar van de boeddha hem op zijn plek!

Hpa-an was de volgende stop. Wat een prachtig landschap zeg! Voornamelijk vlak, bergje her en der (karst landscape), wat rijstvelden, palmboompjes, wederom stoffige wegen, en heel veel grotten met boeddha beelden! De ene grot was normaal van formaat, de ander wat groter, nog eentje waar je doorheen vaart. Mooi man. De laatste was er eentje met heul veel vleermuizen. Rond zonsondergang komen eerst een paar bikkels om de hoek kijken, en als zij het startsein geven dan gaan ze allemaal los!

De openbare toiletten zijn hier vaak squat toiletten. Meestal loost ie dan er ergens achter. Bij eentje was er achter alleen een rijstveld. Nou, dan brul je meteen alles over de rijst heen! Hebben ze weer wat gratis mest... Mocht je nog een keer rijst eten die verdacht gelig is; sorry!

Tijd om door te gaan: Mawlamyine was de volgende halte! Het was daar warm jongens, zo warm... Ik kwam er wat gasten tegen die ik al eerder had ontmoet, we gingen wat lunchen, maar die stoelen zaten toch wel érg lekker. Na een uurtje of twee hadden we ons voorgenomen om wat te gaan doen. Na een paar minuten lopen kwamen we een ijssalon tegen! Tijd voor pauze dus!! En zowaar; daar leek ons tweede ‘ijsje’ te komen in de vorm van een jetser van een wolk. Helaas kwam die o zo verleidelijke wolk niet voor de zon, maar schampte er langs. Daarna met het zweet dat van mijn voorhoofd gutste nog enkele sites bezocht.

Ik weet niet hoe ze hier allemaal zijn gekomen, denk dat de Engelsen daar ook bij hebben geholpen, maar deze stad in een bonte mix van de standaard boeddhisten & moslims, met ook nog christenen en hindu’s. Ogenschijnlijk leven ze allemaal gebroederlijk naast elkaar, alhoewel er her en der in het land nog wat onenigheid is... Leuk om naast de boeddhistische tempels ook de wat rijker gedecoreerde hindu tempels te zien, een moskee, en een verdwaalde kerk.

Best veel bedrijvigheid hiero. Het is de voormalige hoofdstad, en de Engelsen hebben hier wat leuke gebouwtjes neergezet. Op sommige plekken was het toch echt wel vrij ranzig. Zo’n riviertje helemaal vol met meuk, en een putlucht die er af komt... Blegh! Aangezien het aan het water ligt is vis ook populair; overal ligt het te drogen! Zo liep ik langs een vrachtwagen die er mee vol was geladen. De vislucht ontnam mij mijn adem, sloot het snel af en probeere het einde van de walm te halen zonder opnieuw te ademen, maar toen stonden daar ineens wat immer aardige locals: Minguhlaba! (Hallo) Dat was wel een uitdaging, om het laatste beetje lucht uit mijn longen te persen om nog iets groeterigs er uit te krijgen zonder vis in te ademen...

De volgende dag was het nog steeds warm, de highlights in laf tempo afgegaan, en weer door naar de eindhalte: Yangon. In de bus werd gemeld dat we niet mochten eten of drinken, ‘so you can fully enjoy the ride’. We gingen rijden, en toen zetten ze toch een baggermuziek op! Nou, doe mij maar een fles rum, dan wordt het misschien nog wat met deze busrit! Wederom fris in de bus. Ik weet niet waarom, maar ze zetten de airco altijd op standje vriezer. Verder ging het best soepel. Alleen de taxirit de stad in ging bijzonder langzaam; druk daar!

Yangon, eindelijk een échte stad! Hoogbouw, oude enigszins vervallen koloniale gebouwen, en volgens de geruchten is onlangs een eerste KFC (überhaupt in het land) geopend! Dag 1 voornamelijk besteed aan het spotten van gebouwen. Vroegah was dit de hoofdstad. Uiteindelijk besloten ze de hoofdstad te verplaatsen, en dus kwamen veel overheidsgebouwen leeg te staan. Jammer. Soms hebben ze zelfs tenten in de tuin gezet, en er een moestuin gemaakt!

Dag 2 wederom wat tempels bezocht (kan er geen genoeg van krijgen...), het meditatiecentrum van de bekende Myanmarese monnik Mahasi Sayadaw, een niet al te inspirerend meer, en toen het hoogtepunt qua glimgehalte: Shwedagon Paya. Er schijnt 27 m3 goud in te zijn verwerkt. Nou weet ik niet wat 1 m3 goud kost, maar het klinkt alsof ze een beste verzekeringspremie moeten lappen! In de top zitten ook nog allemaal dure steentjes, er zijn ergens acht haren van de boeddha verstopt, reden genoeg voor de gemiddelde boeddhist om het op zijn to-do-list te zetten!

Het is interessant wat er allemaal gebeurt. Zo zijn er beelden voor je geboortedag. Wat bloemetjes er omheen hangen en wat schoonmaken zou goed zijn voor je karma. Er komen families om lekker te relaxen, jonge nonnen om te zingen, monniken om te mediteren, en ik om plaatjes te schieten!

Inmiddels ben ik op het vliegveld, ga zo naar Chiang Mai, Thailand.
Alvast een fijne kerstdagen toegewenst!