Belize & Rio Dulce

Halloooooooo!

Ben de volgende dag op Caye Caulker gaan snorkelen. Eerst een tijdje gezeild, het water in, vervolgens geconstateerd dat Jacques Cousteau niet eens zo'n vervelende baan had! Mooi man, al die gekleurde vissen, koraal enz. Helaas begon het na de tweede snorkelstop behoorlijk hard te regenen! Werd frisjes, golven werden hoger, en ik wat misselijk!! Gelukkig duurde het niet al te lang, want bij de laatste stop begon de zon alweer voorzichtig te schijnen. Daar wat haaien (zonder kiezen) gezien, pijlstaartrog, schildpadden, héél veel gekleurde vissen, en nog wat Caribische Lamantijnen. Heb me prima vermaakt!

De volgende dag was het alweer tijd om door te gaan, want Belize is nogal prijzig. Dat komt vnl. door Amerikanen, die meestal maar heel kort vakantie hebben, en daardoor relatief veel te besteden hebben. Prijzen in restaurants liggen dus tegen het prijspijl van Nederland aan, trips zijn erg prijzig, alleen het (openbaar) vervoer is goedkoop. Ik wilde dus snel naar de volgende stop; San Ignacio, net voor de grens met Guatemala. Op de boot van Caye Caulker naar Belize City nog met een extreem enthousiaste Beliziaan (schrijf je dat zo?) gebabbeld. Helemaal in de Belize-stemming stap ik in de taxi, brabbel wat met de taxichauffeur de standaard verhaaltjes; waar kom je vandaan enz. Vraag ik aan hem of ie het hier leuk vindt wonen. Begint ie te lachen (als een boer / taxichauffeur met kiespijn), en zegt; Ach ja, ik heb geen keuze..... Nou, dat sloeg het hele gesprek dood! Gelukkig was de bushalte dichtbij.

In San Ignacio is niet zoveel te doen, maar op een uurtje of twee rijden is Actun Tunichil Maknal te bezoeken. Daarvoor moet je wel eerst drie kwartier door de jungle / modder / rivier heen. Nat / ranzig pak gegarandeerd! Uiteindelijk kwamen we bij een grot aan, die gedeeltelijk onder water stond. Dat werd zwemmen! Onze gids was in zijn vrije tijd ook filosoof, wat de verhalen over het gebruik van de Maya's van deze grot flink opleukte. Het was namelijk de plek om hun regengod te eren, en dus mensen te offeren. Helemaal op het einde van de grot zijn allemaal potten, met vanalles en nog wat er in. Verder liggen er her en der wat skeletten, met als topper het skelet van een jongedame van ca. 16-20 jaar. Aangezien ze geloofden in leven na de dood, was het eigenlijk niet eens zo erg om geofferd te worden. Inmiddels stond het water wat hoger, dus snel er weer uit!!!

De volgende dag stond de volgende trip op het programma; naar Caracol; een oude Maya-stad, waar nog steeds het hoogste gebouw van Belize staat! Andere interessante wetenswaardigheden; destijds woonden er zo'n 150.000 mensen, tegen 60.000 in Belize City nu. Verder waren er ook nog eens erg veel gekleurde vlinders. Kortom; indrukwekkende site! En, ze hebben die knakkers van Tikal ooit eens verslagen. Daro ook nog live een vogelspin in actie mogen zien. Blijft een ranzig beest!
Op een extreem hobbelige weg zijn we naar wat watervallen gegaan. Na een tijdje te hebben rondgedobberd, weer lekker naar het hostel toe.

Nog wat interessante zaken over Belize;
De bevolking is vnl. van Afrikaanse afkomst, erg donker dus! Lijkt net alsof je op Jamaica rondloopt.
Er wonen maar 300.000 mensen, en toch krijgen ze het voor elkaar om op nr. 2 te staan met het aantal moorden (per x-aantal inw.).
Alle supermarkten (die ik ben tegengekomen) zijn van Chinezen.

Tijd om weer naar Guatemala te gaan. Bij de grensovergang wilde ik naar de wc, werd door de dienstdoende ambtenaar naar de achter- / zijkant verwezen. Daar was één deur met een bordje dat dat toilet alleen bedoeld was voor de dames. Bij de volgende drie deuren waren geen bordjes, dus ik op onderzoek! Komt er ineens een man met grote blaffer op me afgelopen; Hey amigo, qué pasa?
Uhm (in mijn beste Spaans), ben op zoek naar het toilet!
Ok, dan moet je naar het damestoilet.
Dank u! (nooit mannen met grote pistolen tegenspreken...)

In Flores overgestapt op de bus naar Rio Dulce. Uiteindelijk een pittige reis; kwam om 19:00 aan, snel op de boot gestapt naar een waar honeymoon-hotel! Het ligt namelijk in het water, stukje aan land. Met overal bamboo hutten, steigers naar de verschillende hutten, met o zo gezellige sfeerverlichting er langs. En had ik al verteld dat het al een tijdje erg heet is? In Flores kreeg de thermometer het al wat benauwder, in Belize steeg ie tot grote waarden, maar hiero in Rio Dulce, daar kwam ook nog eens extreem veel vochtigheid er bij. 'Gelukkig' sliep ik zo ongeveer buiten, met alleen een dak boven mijn hoofd, verder alles open. Desondanks bleef het allemaal maar warm. De volgende ochtend meteen weer door met de boot naar Finca Tatin; een hotel aan Rio Dulce. Extreem relaxt gaat het er daar aan toe. Ben meteen in een kayak gesprongen, een Maya-dorp bezocht. De volgende dag stond een hike op de planning, naar Livingstone. Maar, die hitte, de vochtigheid, de berg op; alleen bij de gedachte eraan begon ik al flink te zweten! Donder jongens, dit was écht niet normaal meer. Van mijn t-shirt bleef slechts een klein reepje bespaard, voor de rest helemaal vol gezweten. Ranzig. Onderweg voornamelijk groen gezien, maar een paar beestjes, wel mooie uitzichten over een canyon.

En toen was het tijd voor de grote reis; met de boot over de Rio Dulce (de rivier) naar Rio Dulce (het dorp), vervolgens met de eigenaar van het hotel naar Rio Hondo gereden. Stapte daar over op een minibus naar Chiquimula, maar moest om de een of andere reden tussentijds nogmaals overstappen. In Chiquimula wederom overgestapt op een minibus, ditmaal naar de grensstad met Honduras. Ook nu moest ik weer overstappen. Om er zeker van te zijn dat ik niet weer moest lappen even overlegd met de twee rijders van de minibusjes. Krijg ik van de eerste geld terug. Eenmaal in de volgende bus wil ik dat aan de andere gast geven, maar moest ineens flink bijleggen! Ben dus genaaid. Volgens mij pas voor de eerste keer, dus dat viel op zich nog wel mee. Bij de douane ging het allemaal weer prima, ben naar de stad Copan (Honduras) gegaan om naar de ruines te kijken. Maar daarover later meer.....