Namibië deel 1
Door: GJ
03 Augustus 2009 | Namibië, Windhoek
Halloooooooooooo
er ging volgens mij iets mis met het vorige verslag; mijn reis stond nog voor India ingesteld, mijn computer crashte, en toen moest ik weg. Goed, ik ben weer helemaal terug!!!
Vanuit Kaapstad een lange reis naar het noorden; iets onder Spitskop gingen we naar de 'camping'. Tenminste, een soort van. Bij een camping verwacht ik namelijk verlichting, een normale plek om de tent op te zetten, een mooi blok met toiletten en douches. Helaas, niets van dit alles! Op zich was er wel een wc, maar ik heb de bosjes gebruikt, was schoner. Voor het eerst de tent opgezet, in het donker, het was koud, en het waaide HARD. Zo hard, dat de gaspitten uitwaaiden! De maaltijd bestond dus uit brood ipv pasta. Op tijd naar bed, was geen weer om een mooi kampvuur te maken.
's Ochtends vroeg kwam Evelyn bij de tent; Gert Jan, wake up! Your tent has crashed!!!
Ok, die nachtmerrie dat de tent instortte bleek dus waarheid te zijn. De wind was sterker geworden, en daar was de tent niet op berekend, jammer. Philippe, mijn Franse tentgenoot, was 's nachts al de vrachtwagen ingevlucht, de laffaard!
In het donker vervolgden we onze reis naar de grens van Namibië. Na een mooie stempel in mijn paspoort van de diensdoende ambtenaar, reden we een klein stukje door naar de Orange River. Hier konden we nog snel douchen, en op met de kano de rivier op! Mooi riviertje!! Lekker een paar uur gepeddeld.
De nacht hebben we op een oever doorgebracht; in een slaapzak op het zand (dus geen tent). Errug leuk om te gaan slapen, met als uitzicht de vele sterren! Helaas wel een tikkie koud, ook nog twee snurkende gasten naast me, steeds een pittig winje hier, dus niet echt comfortabel geslapen.
De volgende ochtend weer door met de kano. Inmiddels ben ik er achter dat de motoriek van de gemiddelde vrouw (in ieder geval op deze reis) niet bedoeld is voor kanoën. Waar ze heen gingen, ik weet het niet, maar het was maar goed dat er een man achterin zat!
Tessa en Roy gingen vrolijk richting de rechter oever. De boot helde daardoor over naar de linker kant, vanwege de begroeiing gingen ze zelf ook nog naar links, en vielen in het water!!! Evlyn en ik waren dichtbij, Tessa opgepikt. Blijkbaar was het water koud, want de hele boot rilde met haar mee! Snel naar de kant gegaan. Het Franse stel dacht ook aan te meren, maar het water was dieper dan verwacht. Meneer trok de hele kano om! Weer twee natte pakken. Goed, iedereen wat droogs, of wat minder kleding aan, en weer door.
Een stuk later haalden de Fransen weer spannende capriolen uit. We kwamen bij de meest pittige stroomversnelling aan, met een jetser van een rots waarnaast maar een smal stukje (snel stromend) water was. Dus ik zeg tegen Evlyn; Hey, moet je die gasten zien, zijn weer lekker bezig! (inmiddels trok de sterke stroming ons ook richting dat rotsblok) Vol verbazing volgen wij deze actie, en toen; uhm Evlyn, misschien moeten wij ook eens gaan peddelen peddelen PEDDELEN PEDDELEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEN!!!!
zo
dat ging maar nèt goed!
Ervoor hadden we ook een spannende actie; soms zie je een rotsblok pas laat. We gingen er recht op af, ik dacht rechtsom te gaan, Evlyn wilde links. De kano ging bijna om!
Het vervolg van de stroomversnelling was iets te lastig voor de Italiaanse dames; ze gingen achterwaards de rivier af! De dames bleven hangen tegen een rotsblok, probeerden weg te peddelen, maar deden dat de verkeerde kant op, dus ook voor hun een nat pak!
De volgende ochtend weer door. Onderweg een tussenstop gemaakt bij Fish River Canyon; 160km lang, 27km breed, en 550m diep. Kortom; zwaar indrukwekkend!
Snel door naar camping in de woestijn. De locatie was echt fantastisch; in de oksel van enkele bergen tegen de rand aan waren onze plaatsen, en verder helemaal niets. Oneindige uitzichten over het mooie landschap! De wc & (warme!) douche was in de buitenlucht. Leuk hoor. 's Avonds kregen we bezoek van een jetser van een stekelvarken. Op zich gezellig, maar hij maakt alle vuilniszakken kapot. Aangezien het echt gruwelijk koud werd (5 graden) hebben we een mooi kampvuurtje gemaakt!
De volgende dag wat rondgelopen, springbokken gespot, een enkele gemsbok. Aan het einde van de middag rondgereden met een jeep, wat kuddes van eerder genoemde beestjes gespot. Op een zandduin wederom van een donders mooie zonsondergang genoten, daarna in het donker met schijnwerper terug. Helaas was er niet zo heel erg veel te zien.
Het landschap vanuit Spitskop is over het algemeen vlak / glooiend, licht begroeid met geel grasachtige pollen, en verder bergen die middenin dat landschap staan, meestal nagenoeg kaal. Her en er wat struiken, een enkele vaak halfdode boom.
Eergisterochtend gruwelijk vroeg er uit; 03:30! Het kledingadvies was; in de bus warm aankleden, slaapzak mee. Overdag, korte broek! Leuk, die temperatuurverschillen.... Maar, het zou het allemaal waard zijn. En daar was de eerste duin van de Sossusvlei al! Knalrood, en hoog!! Eerst een stuk gelopen, daarna een duin van 200 meter beklommen. Op zich valt dat wel mee, maar het zonnetje scheen vol, geen beschutting, vrij harde wind, en met iedere stap die je zet, zak je weer een halve. Na een paar uur geklommen te hebben bereikten we de top; MOOI! Alleen maar rode duinen om ons heen, op de achtergrond wat lichtere bergen, in de dalen vaak vlakke witte opgedroogde modder, met een paar dode bomen. Mooi mooi mooi.
En als je omhoog gaat, dan moet je ook omlaag. Heb het hele stuk naar beneden gerend, echt bijzonder gaaf om te doen! Heb er een filmpje van gemaakt; was 2,5 min. hard rennen!
Gisterochtend mochten we 'uitslapen'; de wekker stond op 06:30.... 's Nachts nog bezoek gehad van een muis. Het beestje vond mijn gezouten pinda's lekker! Inmiddels hebben we her en der al het nodige wild gezien; struisvogels, apen, springbokken, gemsbokken, zebra's. Bij de eerste springbok; OOOOOOOOOOOOHHHHHHHHHHH een springbok!!!!
de 2e; wouw! Wéér eentje!!
de 3e; ja leuk
de 4e; ok
vervolgens; ja, gassen maar, saai!
Alleen als het beestje een dubbele flipflap deed stopten we!
Gisteren alleen maar gereden, gereden en gereden. Nu zijn we in Swakopmund, aan de kust. Eerst reden we weer door datzelfde gele landschap, met bruin / rode bergen. Het laatste stuk was door de een zandwoestijn, waar dus echt helemaal niets is, behalve zand zand zand en nog veeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel meer zand! Dat gecombineerd met een pittig windje leverde mooie zandvlagen op! Overdag hier lekker warm, 's nachts een graadje of 10.
Tot nu toe is er bijzonder veel variatie in landschap, dieren, activiteiten, dus ook een lang verhaal.... Over acht dagen ben ik weer in de bewoonde wereld!
er ging volgens mij iets mis met het vorige verslag; mijn reis stond nog voor India ingesteld, mijn computer crashte, en toen moest ik weg. Goed, ik ben weer helemaal terug!!!
Vanuit Kaapstad een lange reis naar het noorden; iets onder Spitskop gingen we naar de 'camping'. Tenminste, een soort van. Bij een camping verwacht ik namelijk verlichting, een normale plek om de tent op te zetten, een mooi blok met toiletten en douches. Helaas, niets van dit alles! Op zich was er wel een wc, maar ik heb de bosjes gebruikt, was schoner. Voor het eerst de tent opgezet, in het donker, het was koud, en het waaide HARD. Zo hard, dat de gaspitten uitwaaiden! De maaltijd bestond dus uit brood ipv pasta. Op tijd naar bed, was geen weer om een mooi kampvuur te maken.
's Ochtends vroeg kwam Evelyn bij de tent; Gert Jan, wake up! Your tent has crashed!!!
Ok, die nachtmerrie dat de tent instortte bleek dus waarheid te zijn. De wind was sterker geworden, en daar was de tent niet op berekend, jammer. Philippe, mijn Franse tentgenoot, was 's nachts al de vrachtwagen ingevlucht, de laffaard!
In het donker vervolgden we onze reis naar de grens van Namibië. Na een mooie stempel in mijn paspoort van de diensdoende ambtenaar, reden we een klein stukje door naar de Orange River. Hier konden we nog snel douchen, en op met de kano de rivier op! Mooi riviertje!! Lekker een paar uur gepeddeld.
De nacht hebben we op een oever doorgebracht; in een slaapzak op het zand (dus geen tent). Errug leuk om te gaan slapen, met als uitzicht de vele sterren! Helaas wel een tikkie koud, ook nog twee snurkende gasten naast me, steeds een pittig winje hier, dus niet echt comfortabel geslapen.
De volgende ochtend weer door met de kano. Inmiddels ben ik er achter dat de motoriek van de gemiddelde vrouw (in ieder geval op deze reis) niet bedoeld is voor kanoën. Waar ze heen gingen, ik weet het niet, maar het was maar goed dat er een man achterin zat!
Tessa en Roy gingen vrolijk richting de rechter oever. De boot helde daardoor over naar de linker kant, vanwege de begroeiing gingen ze zelf ook nog naar links, en vielen in het water!!! Evlyn en ik waren dichtbij, Tessa opgepikt. Blijkbaar was het water koud, want de hele boot rilde met haar mee! Snel naar de kant gegaan. Het Franse stel dacht ook aan te meren, maar het water was dieper dan verwacht. Meneer trok de hele kano om! Weer twee natte pakken. Goed, iedereen wat droogs, of wat minder kleding aan, en weer door.
Een stuk later haalden de Fransen weer spannende capriolen uit. We kwamen bij de meest pittige stroomversnelling aan, met een jetser van een rots waarnaast maar een smal stukje (snel stromend) water was. Dus ik zeg tegen Evlyn; Hey, moet je die gasten zien, zijn weer lekker bezig! (inmiddels trok de sterke stroming ons ook richting dat rotsblok) Vol verbazing volgen wij deze actie, en toen; uhm Evlyn, misschien moeten wij ook eens gaan peddelen peddelen PEDDELEN PEDDELEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEN!!!!
zo
dat ging maar nèt goed!
Ervoor hadden we ook een spannende actie; soms zie je een rotsblok pas laat. We gingen er recht op af, ik dacht rechtsom te gaan, Evlyn wilde links. De kano ging bijna om!
Het vervolg van de stroomversnelling was iets te lastig voor de Italiaanse dames; ze gingen achterwaards de rivier af! De dames bleven hangen tegen een rotsblok, probeerden weg te peddelen, maar deden dat de verkeerde kant op, dus ook voor hun een nat pak!
De volgende ochtend weer door. Onderweg een tussenstop gemaakt bij Fish River Canyon; 160km lang, 27km breed, en 550m diep. Kortom; zwaar indrukwekkend!
Snel door naar camping in de woestijn. De locatie was echt fantastisch; in de oksel van enkele bergen tegen de rand aan waren onze plaatsen, en verder helemaal niets. Oneindige uitzichten over het mooie landschap! De wc & (warme!) douche was in de buitenlucht. Leuk hoor. 's Avonds kregen we bezoek van een jetser van een stekelvarken. Op zich gezellig, maar hij maakt alle vuilniszakken kapot. Aangezien het echt gruwelijk koud werd (5 graden) hebben we een mooi kampvuurtje gemaakt!
De volgende dag wat rondgelopen, springbokken gespot, een enkele gemsbok. Aan het einde van de middag rondgereden met een jeep, wat kuddes van eerder genoemde beestjes gespot. Op een zandduin wederom van een donders mooie zonsondergang genoten, daarna in het donker met schijnwerper terug. Helaas was er niet zo heel erg veel te zien.
Het landschap vanuit Spitskop is over het algemeen vlak / glooiend, licht begroeid met geel grasachtige pollen, en verder bergen die middenin dat landschap staan, meestal nagenoeg kaal. Her en er wat struiken, een enkele vaak halfdode boom.
Eergisterochtend gruwelijk vroeg er uit; 03:30! Het kledingadvies was; in de bus warm aankleden, slaapzak mee. Overdag, korte broek! Leuk, die temperatuurverschillen.... Maar, het zou het allemaal waard zijn. En daar was de eerste duin van de Sossusvlei al! Knalrood, en hoog!! Eerst een stuk gelopen, daarna een duin van 200 meter beklommen. Op zich valt dat wel mee, maar het zonnetje scheen vol, geen beschutting, vrij harde wind, en met iedere stap die je zet, zak je weer een halve. Na een paar uur geklommen te hebben bereikten we de top; MOOI! Alleen maar rode duinen om ons heen, op de achtergrond wat lichtere bergen, in de dalen vaak vlakke witte opgedroogde modder, met een paar dode bomen. Mooi mooi mooi.
En als je omhoog gaat, dan moet je ook omlaag. Heb het hele stuk naar beneden gerend, echt bijzonder gaaf om te doen! Heb er een filmpje van gemaakt; was 2,5 min. hard rennen!
Gisterochtend mochten we 'uitslapen'; de wekker stond op 06:30.... 's Nachts nog bezoek gehad van een muis. Het beestje vond mijn gezouten pinda's lekker! Inmiddels hebben we her en der al het nodige wild gezien; struisvogels, apen, springbokken, gemsbokken, zebra's. Bij de eerste springbok; OOOOOOOOOOOOHHHHHHHHHHH een springbok!!!!
de 2e; wouw! Wéér eentje!!
de 3e; ja leuk
de 4e; ok
vervolgens; ja, gassen maar, saai!
Alleen als het beestje een dubbele flipflap deed stopten we!
Gisteren alleen maar gereden, gereden en gereden. Nu zijn we in Swakopmund, aan de kust. Eerst reden we weer door datzelfde gele landschap, met bruin / rode bergen. Het laatste stuk was door de een zandwoestijn, waar dus echt helemaal niets is, behalve zand zand zand en nog veeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel meer zand! Dat gecombineerd met een pittig windje leverde mooie zandvlagen op! Overdag hier lekker warm, 's nachts een graadje of 10.
Tot nu toe is er bijzonder veel variatie in landschap, dieren, activiteiten, dus ook een lang verhaal.... Over acht dagen ben ik weer in de bewoonde wereld!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
