hop hop hop, kameeltje in galop!

Afgelopen zaterdag hebben we in Jaisalmer een laf gekruide pizza gegeten, duurde vrij lang, heb de ober gevraagd zich enigszins te haasten, want; We have to catch our camel!!!

Eerst met een jeep via een klein dorpje waar ze heeeeeeeeel erg veel kleine kinderen hadden die bijzonder veel aandacht vroegen. Leuk allemaal, maar na een tijdje heb je dat ook wel weer gezien. Het dorp ligt in de woestijn (soort van, niet alleen maar zand, ook wat gewassen), maar echt OVERAL lag stront. Dat van de geiten, koeien, kamelen, in alle maten en vormen. Uitgedroogd, nog lekker vers, maar overal waar je keek lag wel wat. Een Italiaan die ook mee was trok de barre omstandigheden waarin zij leven niet echt, keek zwaar moedeloos om zich heen. De verlossing in de vorm van een kameel was nabij!

Krengen schijnen aardig te hobbelen, maar dat viel reuze mee. Alleen in draf voelde ik mijn tere billetjes wel wat. Ben blij dat we dit niet een hele dag hebben gedaan! Op naar een enkele ware zandduin die deze woestijn rijk is. Paar plaatjes geschoten, en weer terug.

Jaisalmer ligt aardig in het Oosten van India. Beetje droog daar, op een berg een fort, huizen allemaal gemaakt van een soort zandsteen dat goudkleurig oogt. Dus, de Gouden stad.

Die dag voelde ik me al een beetje vreemd, maar kon de reden hiervan niet ontdekken. Later liepen we het fort in, wilde een foto maken, vond het licht niet zo goed, dacht dat we wat later terug zouden moeten komen als de zon anders zou staan, maar toen ontdekte ik het; WOLKEN??!?!! De tering!! Het was gewoon bewolkt (half bewolkt...)! Hiervoor alleen een verdwaalde wolk gezien, verder niets. Het zou vrij lang duren voordat we deze teleurstelling verwerkt hadden.

Voor Jaisalmer waren we met de bus naar Mount Abu gegaan. Op een mooie hoogte (1200m), en dus frisjes! In de zon is het prima te doen, maar als die eenmaal onder is dan word je niet vrolijk. 's Avonds een lekker warme douche, op een drafje naar de kamer (we hadden de penthouse met dakterras, douche was aan de andere kant van het terras), snel de slaapzak in, deken er overheen, muts op en slapen! Brrrrrrrrrrrrrrrr

Volgende ochtend zijn we gaan wandelen door de bergen. Onze gids beweerde onlangs nog beren te hebben gezien, volgens ons in zijn dromen. Wel fantastische uitzichten gehad! Het laatste stuk terug vroeg ie wel errug vaak aan locals de weg, beetje vreemd.... Maar, het was een mooie tocht, en we zijn weer heelhuids terug gekomen. 's Avonds zouden we naar sunset-point gaan. Zo'n plek waar je van denkt eenzaam te genieten van een mooie zonsondergang, maarrrrrrrrrrr, zoveel mensen! Ongelofelijk!! Leek wel de avondvierdaagse richting het uitzichtpunt. Complete tribunes waren gebouwd om te genieten van het uitzicht. Was wel erg mooi.

Van Mount Abu wilden we naar Jaisalmer. Dat kan met de bus alleen via Jodhpur. Overal, behalve bij één, konden we alleen maar een ticket kopen naar Jodhpur. Om gezeik te voorkomen wilden we liever meteen een ticket kopen naar Jaisalmer. Kreijne had er een hard hoofd in, maar de vorige keer dat ik in India was kwam alles uiteindelijk ook goed. Als je maar met de Roepees wappert gebeurt er veel!

Goed, eerst 6 uur in de bus naar Jodhpur. Daar werden we (na een wat twijfelachtige blik toen we zeiden een ticket te hebben gekocht bij hun naar Jaisalmer) eerst naar het bookingoffice gebracht, zouden we vervolgens een autorickshaw in moeten, er toch weer half uit, daarna bracht die gast ons zelf weg naar een andere busstand. Daar betaalde hij ons ticket, werden op de bus gezet, en mochten wederom van een 6 uur durende busreis genieten.

Na Jaisalmer, de gouden stad, was het tijd voor een ander kleurtje; blauw dit keer! In Jodhpur kleuren ze nl. veel huizen blauw. Leuk om te zien, ook hier een fort met paleis, wat indrukwekkender dan die in Jaisalmer. Snel door naar Jaipur waar we nu zijn.

Andere stad, andere kleur; roze. Wederom een paleis & fort, grappig, de Hawa Mahal kennen we natuurlijk ook allemaal, goed om eens in het echt te zien.

Gister wilde een autorickshawrijder ons voor een heel schappelijk bedrag naar de een paleis (in een meer, even buiten de stad) brengen. Klonk eigenlijk allemaal te goed om waar te zijn, maar wel mee gegaan. Onderweg herinnerde ik me weer dat langs die weg allemaal gift-shops zijn. Als zo'n autorickshawrijder toeristen daar langs brengt krijgt hij geld. Dus, na het paleis wilde hij ons wat laten zien. Wij geen interesse, ook niet na herhaalde pogingen. We rijden terug, stopt ie; 'Nou, weet je, ik krijg Rs 20,- als jullie daar gaan kijken. Willen jullie dat voor mij doen?'. Vond het best eerlijk, zijn wezen kijken, gigantisch duur (zag hier iets wat ik al heb gekocht maar dan 6x zo duur). Dus, terug naar de stad. Over dik een uur naar Agra, waar ook een interessant gebouwtje schijnt te staan.

Tot ziens.