Java: Dieng, Yogyakarta & Gunung Bromo

In de trein waren nog een Amerikaan en een Oostenrijkse die ook naar Wonosobo (voor het Dieng-plateau) gingen. Met hun vanaf het enigszins nabijgelegen station eerst met een minivan. Redelijk kort daarna moesten we overstappen; volgens de bus-man zou het twee uur duren, we die route nemen, en rs. 20.000,- kosten. Daar dacht Sara (die oostenrijkse) heel anders over! Ze zou hem wel even precies uitleggen hoeveel het zou gaan kosten, welke route te nemen, en hoe lang hij er over zou gaan doen. Helaas... Behalve een lichte kostenreductie zouden het (ivm kapotte brug?) toch twee uren gaan duren! In Wonosobo bleek het hotel er echt prachtig uit te zien, echter ruim boven mijn budget... Gelukkig leek het die andere twee wel gezellig om met mij op één kamer te pitten, dus dat scheelde een hoop.

De volgende dag naar Dieng (plateau); een wat hoger (3000m) gelegen dorp, met wat tempels, vulkanen, en dit alles in een groenig landschap. De voorbereiding was wat minder; ik dacht dat het allemaal in 3-4 uur te lopen was. Helaas gold dat alleen voor de 'main sites', en waren we inmiddels aardig op weg naar de verder gelegen sites! Gelukkig kwam ik daar niet té laat achter, dus rechtsomkeert, en via een wel heel klein pad naar de andere sites! Onderweg hing er opeens een rotte eierlucht! Maar dat kwam door een zwavel-deel van de vulkaan. Een stuk verder was de krater (niet helemaal boven), waar wat modder flink aan het pruttelen / meuren was. Mooi ook om te zien hoe er stoom uit de berghelling kwam!

In het restaurant wilde Sara wat saus, zegt die man: 'we have kecap (ketjap)!'.
En zij: 'I don't want ketchup!'.
'Yeah, but this is kecap.'
'But I don't want ketchup in my food!'
Ok, toen was het tijd om het verschil tussen ketjap en ketchup uit te leggen!

Na nog een klein tempeltje bekeken te hebben zijn we naar een mooi meer gegaan, een poging gewaagd om de route (die er volgens de LP was) er omheen te maken, maar niet geslaagd... Na ook de laatste tempels(ruïnes) bekeken te hebben bleken we te laat te zijn voor de minivan naar Borobudur! Via langzaam openbaar vervoer zijn we er gelukkig wel gekomen!

In Borobudur staat een jetser van een tempel! Interessant ding was dat. Er is een heel verhaal uitgebeeld. Daarna met de bus naar Yogyakarta waar ik Sarah & Marieke weer tegen, na ze al in de twee voorgenoemde plaatsen te hebben gesproken.

De volgende dag zijn we naar Parambanan gegaan; een tempelcomplex bestaande uit een paar tempeltorentjes met flink wat ingestorte zooi er omheen! Desalniettemin mooi om te zien!!

's Avonds stond er een mooi wandeltochtje op de planning naar de vulkaan Gunung Merapi; eerst om 22:00 met de auto naar het beginpunt, waar vandaan we om 01:00 gingen lopen. Begon al gelijk pittig! Het eerst stuk was asfalt, maar al snel werd het een zandpad, wat toch best lastig liep! Hoe hoger we kwamen, hoe frisser het werd. Maar uiteindelijk kwam tegen zessen de top van Merapi dan toch in zicht. Maar ik was moe, mijn knieën begonnen weer een wat tegen te stribbelen, het was inmiddels bijna alleen maar zand / grind waarbij ik bij iedere stap er toch zeker weer een halve omlaag ging. En toen was daar ineens een mooie rots, en dat vond ik een prachtige plek om te genieten van de zonsopkomst! Mooi man!! Zat ik daar in mijn eentje met een zonsopkomst over een licht wolkendek, wat pittig gekruide nootjes er bij, een redbull om me wakker te houden, en mijn gitaargod Joe Satriani op de achtergrond.

De tocht naar beneden was listig! Ben een stuk of tig keer uitgegleden door het losse zand /grind. De schade bleef echter beperkt tot een schaafwond en een licht zeurende schouder, tezamen met een enigszins gekrenkt ego...

Om een uurtje of 12:00 waren we weer terug in het hotel, maar ik was kapot, echt helemaal KAPOOOOOOOOOT!!! En ranzig... Al dat stof was steeds opwaaide, het uitglijden, blegh. Na twee keer douchen, een beetje slapen tussendoor en het scheren van mijn koppie voelde ik me weer herboren!

Op dinsdag nog wat dingen in Yogyakarta bezocht; interessant, maar niet écht schokkend. En toen was het weer tijd ok door te gaan! 's Ochtends met de minivan naar de vulkaan Bromo. De reis duurde langer dan gepland, en we moesten vroeg op; 03:30! Dat is toch geen tijd om in de vakantie op te staan?!? Ditmaal met de jeep het laatste stukje omhoog; wederom mooi! Toen snel door naar de vulkaan zelf om over de rand te kijken: beetje water-achtig iets in de krater wat flink pruttelde!


Met grote stappen ben je snel thuis; ben in Bali! Mijn vlucht gaat hier vandaan, en het is een klein eiland. Tijd zat dus om even rond te kijken.

Doei!


@Lindy: we zijn nu in Pemuteran en gaan zo duiken! Uhm, de dames dan, ik hou het bij snorkelen...
@Erik: check, geen vis. En je overgrootvader heeft goed zijn best gedaan!